BERBERYS ZWYCZAJNY
Jak nazwa wskazuje pochodzi z rodziny berberysowatych, często nazywa się go kwaśnicą pospolitą, białymi cierniami, czerwoną gliką, kaliną włoską, omarem czy piwnikiem. Krzew ten dorasta do 2,5 m wysokości. Liście mają ostre ząbki i nabierają owalnych kształtów. Owoce Berberysu stanowią czerwone jagody. Berberys zwyczajny jest kolczastym krzewem o odwrotnie jajowatych lub eliptycznych liściach. Część liści przekształcona jest w kolce. W okresie kwitnienia na roślinie pojawiają się żółte, promieniste kwiaty zebrane w groniaste, zwisające kwiatostany. Owocem jest podłużna, czerwona jagoda.
Berberys zwyczajny ze względu na swoje pośrednictwo żywieniowe z grzybem wywołującym choroby traw, nie powinien pojawiać się w otoczeniu pól uprawnych. Może jednak przynieść wiele korzyści bezpośrednio człowiekowi.
Najczęściej wykorzystywany jest do nalewek alkoholowych, które świetnie pobudzają apetyt.
Surowiec: kora, owoce
Występowanie: lasy, zarośla, krzew żywopłotowy
Zawiera: sole mineralne, berberyna, glikoza, fruktoza, antocyjany, witamina C
Działanie: pobudza czynność żołądka, żółciopędne, wzmacniające, moczopędne
Używane: w leczeniu schorzenia przewodu pokarmowego, brak łaknienia, gościec, dna, kamica żółciowa, kamica moczowa
Znalazł swoje zastosowanie również w:
- Leczeniu chorób wątroby
- Lekach żółciopędnych
- Płukaniu jamy ustnej i gardła
- Wzmacnianiu dziąseł
- A nawet działaniu przeciwalergicznym.
Zewnętrznie często stosowany jest przy:
- Ciężko gojących się ranach
- Grzybicy.
Jako napar z kolei odnalazł się przy:
- Przeziębieniach
- Stanach grypopodobnych.
Polecany jest także do okładów bezpośrednio na oczy.
Przeciwskazania: Działa dość silnie więc należy zachować ostrożność przy jego stosowaniu. Breberyna jest wydalana z organizmu powoli i wykazuje tendencję do kumulowania się w sercu, trzustce oraz wątrobie. Duże dawki przetworów z owoców mogą spowodować biegunkę.
Wyciąg z Berberysa Zwyczajnego znajdziemy również w składzie wielu suplementów diety.