Łopian Wielki

Roślina w pierwszym roku wytwarza gruby, palowy korzeń i rozetę dużych, długoogonkowych liści. Kształt blaszki liściowej jest szeroko jajowaty z sercowatą nasadą. Spodnia strona liści jest gęsto pokryta szarymi włoskami. W drugim roku roślina wytwarza wzniesioną, rozgałęzioną łodygę. W okresie kwitnienia na szczytach rozgałęzień łodygi pojawiają się koszyczkowate kwiatostany zebrane w baldachogrona. Koszyczki zawierają tylko kwiaty rurkowe, purpurowej barwy. Kwiaty fiołkoworóżowe w postaci koszyczków otulonych łuskami z haczykami. Łatwo przyczepiają się do sierści zwierząt i w ten sposób są przenoszone i rozmnażają się. Listki okrywy koszyczka zakończone są haczykowatymi zadziorami. Nasiona są odwrotnie jajowate. Osiągają do 7 mm długości i zaopatrzone są w krótki, żółty puch. Po dojrzeniu nasion całe koszyczki łatwo oddzielają się od łodygi przyczepiając się do ubrań przechodzących ludzi lub sierści zwierząt.

Surowiec: jednoroczne korzenie
Występowanie: ogrody, rumowiska, przydroża
Zbiór w okresie: 10-01 – 11-30
Zawiera: śluz, olejek lotny,sole mineralne, związki bakteriobójcze
Działanie: wzmaga przemianę materii, moczopędne, napotne, przeciwcukrzycowe, żółciopędne

Używane w leczeniu:

  • nieprawidłowa przemiana materii,
  •  pomocniczo w cukrzycy,
  •  łupież,
  • wypadanie włosów,
  •  reumatyzm,
  • wypryski,
  • świąd,
  • egzema