Żelazo to pierwiastek z grupy metali o lśniącym, srebrzystym kolorze. W produktach żywnościowych występuje w dwóch odmianach: hemowej (w mięsie) i niehemowej (w roślinach).
Wchłanianie żelaza z produktów roślinnych jest niższe niż z mięsnych. Ma duże zastosowanie jako stop z innymi metalami w przemyśle. Obecne w wodzie związki żelaza mają niekorzystny wpływ na zdrowie, jak i na wszelkiego rodzaju instalacje i urządzenia. W przypadku zdrowia zbyt wysoki poziomu żelaza zwiększa ryzyko zawału i rozwoju nowotworów. Zaś co do urządzeń wywołują zarastanie instalacji i zażółcenia.
Odżelazianie wody
– zmniejsza się mętność wody,
– poprawia się jakość prania,
– na urządzeniach nie powstają ciemne i trwałe zacieki,
– ogranicza się rozwoju bakterii żelazistych, odpowiedzialnych za korozję bakteryjną,
– ochronę zarastania żelazem instalacji,
– poprawia się smak wody,
– likwiduje się nieprzyjemny zapach,
– eliminowane są z wody wtórne zanieczyszczenia, jakie pojawiają się przez złą jakością instalacji.
Skąd związki żelaza w wodzie? Otóż mogą one pochodzić z gleby, ze ścieków, z wód kopalnianych, korozji rur i zbiorników. Żelazo może występować w postaci rozpuszczonej i bezbarwnej. Proces polega na zmianie związków żelaza z postaci rozpuszczonej w związki nierozpuszczalne. Warunkiem jest zatrzymywane ich na złożu filtracyjnym i napowietrzani.
Żelazo w organizmie człowieka
W ciele człowieka znajduje się 4-5g tego pierwiastka. Z tego ponad 70% w krwi, pod postacią hemoglobiny. Resztę znajdziemy w mięśniach, gdzie tworzy czerwony barwnik mięśni, odpowiedzialny za przenoszenie tlenu oraz w wątrobie, śledzionie i szpiku. Żelazo wiąże CO2 w hemoglobinie, a następnie transportuje go do płuc, skąd jest usuwany.
Funkcje żelaza:
– wytwarzanie hemoglobiny,
– wpływa na odporność,
– dostarcza tlen do komórek,
– dba o zdrowie wątroby.
Wchłanianie żelaza hamują:
– sole wapnia i fosforu,
– mleko,
– sery,
– herbata,
– kawa.
Wchłanianie żelaza przyspieszają:
– miedź,
– kobalt,
– mangan,
– witamina C.
Niedobory powodują:
– apetyt np. na tynk, krochmal,
– anemię,
– wypadanie włosów,
– zajady,
– zawroty głowy,
– apatię i osłabienie,
– zaburzoną koordynacja ruchową i wzrokowa,
– przyśpieszony rytm serca,
– duszności.
Dzienna zalecana dawka wynosi: 3–12mg. Groźne jest także przedawkowanie, które prowadzi do: miażdżycy, szybszego starzenia się, chorób serca oraz nawet nowotworów.
