Caverject (Pfizer)
Częścią aparatu do podawania alpostradylu jest bardzo mała i cienka igła, jednak sam zastrzyk nie jest bardzo bolesny. Urządzenie składa się z dwóch części – fiolki zawierającej lek i ampułkostrzykawki z rozpuszczalnikiem. W Wielkiej Brytanii dostępne są preparaty Caverject dual chamber oraz Viridal duo. W tych urządzeniach obie części zostały połączone w jedna strzykawkę, co bardzo upraszcza proces mieszania leku z rozpuszczalnikiem.
Caverject jest terapią w zastrzykach opartą na alprostadylu. Caverject jest nazwą hodowlaną preparatu z alprostadylu firmy Pfizer.
Mężczyźni z podwyższonym ryzykiem zakrzepicy i przyjmujący leki „ rozcieńczające krew”, takie jak heparyna czy warfaryna, nie powinni stosować tej terapii. Przeciwwskazana jest ona również u panów, którzy przeszli zabieg protezowania prącia, a także u pacjentów z anatomicznymi zniekształceniami prącia (skrzywienie, zwłóknienie ciał jamistych, choroba Peyroniego).
Nie należy stosować alprostadylu w przypadkach takich chorób, jak
- niedokrwistość sierpowatokorwnikowa,
- szpiczak mnogi czy
- białaczka (są to stany chorobowe usposabiające do długotrwałych erekcji).
Należy także pamiętać o efektach ubocznych alprostadylu.
Caverject zawiera alprostadyl, substancję wazo aktywną. Oznacza to, że po wstrzyknięciu do penisa powoduje ona rozluźnienie naczyń krwionośnych i wzrost napływu krwi, czego skutkiem jest erekcja. Jest to bardzo efektywna terapia zaburzeń wzwodu, powodująca silniejsze i bardziej przewidywalne erekcje niż inne kuracje. Jest szczególnie przydatny w przypadku, kiedy terapia doustna zawodzi. Istotne zastosowanie ma także w przypadkach diagnostyki przyczyn impotencji – kiedy należy określić, czy zaburzenia wzwodu są spowodowane zmniejszonym napływem krwi do prącia. Ten typ terapii jest łatwy do stosowania. Ma jednak pewne ograniczenia – konieczność wykonywania zastrzyku w znacznym stopniu ogranicza spontaniczność aktywności seksualnej. To sprawia, że nie dla wszystkich jest to idealne rozwiązanie.
Alprostadyl jest w Wielkiej Brytanii najczęściej przepisywanym lekiem powodującym wypełnienie prącia krwią. Już po pierwszym zastrzyku możesz odczuwać poprawę jakości erekcji, tak jak by twój organizm się obudził.
Zastrzyk należy wykonać w pozycji siedzącej. Jeśli jesteś praworęczny, ujmij trzon penisa kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki i delikatnie uciśnij. Miejsce, w które należy wykonać zastrzyk, ulegnie wybrzuszeniu. Upewnij się, że napletek jest naciągnięty.
W prawej ręce pod odpowiednim kątem do penisa trzymaj igłę ze strzykawką. Wkłuj się w trzon prącia w pobliżu nasady, daleko od środka, unikając widocznych żył. Istotne jest, aby wkłuć się w bok penisa. Na brzusznej stronie penisa znajduje się rurka zwana cewką moczową, przez którą wypływa mocz oraz sperma, na grzbiecie prącia przebiega zaś wiele naczyń krwionośnych i nerwów. Tak więc z oczywistych powodów należy unikać podawania leków w te rejony. Wprowadź igłę na całą długość w wybrzuszone miejsce, upewniając się , że strzykawka znajduje się pod odpowiednim kątem w stosunku do penisa. Po wstrzyknięciu całej zawartości wyciągnij igłę z penisa. Lekko uciśnij i masuj miejsce wkłucia – pomoże to rozprowadzić lek po całym prąciu. Wzwód pojawi się w przeciągu 5 – 20 minut.
Nie wykonuj zastrzyku w główkę prącia (żołądź) – po pierwsze, jest niesamowicie bolesne, po drugie zaś zmarnujesz zastrzyk: ponieważ lek nie zostanie podany do miejsca, w którym gromadzi się lek w czasie erekcji, pożądany efekt nie zostanie osiągnięty. Jeśli w trakcie podawania alprostadylu pojawi się krwawienie, skontaktuj się ze swoim lekarzem.
Erekcja wywołana zastrzykiem może utrzymywać się przez 1-2 godziny. Po wytrysku zazwyczaj penis staje się miękki (zwiotczały) w ciągu kilku minut. Jeśli erekcja trwa ponad 4 godziny, może dojść do uszkodzenia prącia. W takim wypadku koniecznie zgłoś się na ostry dyżur w szpitalu.
Nie zaleca się stosowania więcej niż jednego wstrzyknięcia na dobę i nie więcej niż trzech tygodniowo z zachowaniem co najmniej 24-godzinnej przerwy. Zalecana jest zmiania miejsca wstrzyknięcia w celu zminimalizowania ryzyka powstawania blizn.
Chociaż terapia samodzielnie podawanymi zastrzykami odznacza się dużą skutecznością, wielu mężczyzn z niej rezygnuje, ponieważ:
- Są znudzeni koniecznością samodzielnego wykonywania zastrzyków.
- Chcą wypróbować inne metody.
- Ustąpiły u nich problemy z erekcją.
- Występują u nich efekty uboczne alprostadylu
- Ich partnerki mają obiekcje co do stosowania zastrzyków
- Rozpadły się ich związki
Najczęstszymi działaniami ubocznymi alprostadylu są pieczenie oraz ból w miejscu ukłucia. Aby im zapobiec, możesz zacząć od podawania mniejszej dawki, stopniowo zwiększając ją, aż do tej, która doprowadzi do osiągnięcia wzwodu. Stosowane preparatu w formie „dual chamber” obarczone jest mniejszym odsetkiem działań ubocznych niż preparat typu „vial”.
U mniej niż 1% pacjentów może dojść do podobnych objawów. Jeśli stosujesz się do instrukcji udzielonych przez lekarza lub pielęgniarkę, dotyczących prawidłowego wykonywania zastrzyku, istnieje jedynie niewielkie ryzyko wystąpienia długotrwałego wzwodu. To zjawisko nazywane jest priapizmem (zobacz pytanie w rozdziale 1) i jest działaniem niepożądanym alprostadylu. Jeśli zdarzy ci się to ponownie, przyłóż na 10 minut ręcznik zmoczony zimną wodą albo lód zawinięty w ściereczkę do wewnętrznej powierzchni ud. Powinno to zmniejszyć napływ krwi. Inną metodą jest szybki marsz. Pomóc może także lek stosowany w przeziębieniach – Sudafet. Niektórzy mężczyźni twierdzą, że w przypadkach nieustępującej erekcji ulgę przynosi ponowny wytrysk – jednak nie próbuj tego, jeśli wzwód jest bolesny! Jeśli utrzymuje się ponad cztery godziny, koniecznie udaj się na ostry dyżur. Weź ze sobą opakowanie po leku i koniecznie powiedz, kiedy je zastosowałeś. Uzyskasz szybko pomoc – lekarz odciągnie nieco krwi z twojego penisa. Większość przedłużających się erekcji ustępuje samoistnie i nie ma konieczności stosowania dodatkowego leczenia.
W przypadku regularnego wykonywania wstrzyknięć do ciał jamistych może dojść do uszkodzenia tkanek prącia. Dochodzi wówczas do bliznowacenia penisa (choroba Peyroniego), powodującego jego skrzywienie. Zdarza się u jednego na dwunastu mężczyzn stosujących terapię zastrzykami dłużej niż rok. Koniecznie przerwij stosowanie leku i skontaktuj się z lekarzem. Prawdopodobnie będziesz mógł kontynuować tę formę terapii po rozwiązaniu problemu.
