Obciążenia toksyczne przekazane przez matkę oraz psychika matki w czasie ciąży
Ważnym czynnikiem zewnętrznym, który wpływa na rozwój podstawowych i najistotniejszych funkcji fizycznych i psychicznych jest wczesny wpływ środowiskowy. Czynniki biologiczno- chemiczne działające na matkę jak np. spożywany pokarm są także przekazywane dziecku. Środowisko może oddziaływać na płód już w okresie prenatalnym albo w okresie postnatalnym powodując zaburzenia pozagenetyczne, które są przyczyną chorób i wad 
wrodzonych. Mogą one być spowodowane:
- wirusem (np. różyczki, świnki, żółtaczki zakaźnej, grypy)
- bakterią (np. kiły)
- pasożytem (np. toksoplazmozy)
- promieniowaniem (np. rentgenowskim, ultrafioletowym)
- toksynami ( są nimi najczęściej: alkohol, nikotyna, narkotyki, leki, zwłaszcza hormonalne, psychotropowe i antybiotyki, oraz związki ołowiu, rtęci i azbestu a także środki ochrony roślin)
- niedotlenieniem ( z powodu np. zaburzonego krążenia krwi w organizmie matki, dziecka lub łożysku)
- stanami niedoborowymi ilościowymi (niedożywienie) lub jakościowymi (np. niedobór witaminy A, B2)
- chorobami matki (np. cukrzyca, choroba nerek, serca)
- komplikacjami ciążowymi (np. zagrażające poronienie, krwawienie w ciąży, zatrucia ciążowe, wysokie miano przeciwciał w wyniku niezgodności głównych grup krwi lub czynnika Rh)
- stresem matki
Do tej pory kwestią sporną jest to czy stres ma wpływ na płód. Naukowcy po dziś dzień pracują nad badaniami, które jednoznacznie potwierdzałyby zależność stresu na płód. Najbardziej wiarygodnymi do tej pory dowodami są doświadczenia na zwierzętach które przeprowadzone zostały w 1970 przez naukowców Thompson’a i Grusec’a. Wykazały one, że stres u matki wzmaga emocjonalność potomstwa. Sontag natomiast usiłował zbadać reakcje na stres u ludzi. Odkrył, że pod wpływem szoku emocjonalnego spowodowanego przykładowo śmiercią kogoś bliskiego lub z powodu innych sytuacji losowych jak rozwód, płód jest bardziej aktywny. Sontag spostrzegł również, że u takich dzieci po urodzeniu zauważalny jest brak apetytu oraz trudności z trawieniem. Argumentem, przeczącym tezie, że dziecko może urodzić się bardziej drażliwe, jeżeli matka podczas ciąży się stresowała jest fakt, że matka może posiadać predyspozycje genetyczne do odczuwania strachu, które przekaże swojemu dziecku. Mimo przeprowadzenia wielu badań nie ma wystarczających dowodów na to w jakim stopniu lęki, stres czy doświadczenia kobiet w czasie ciąży wpływają na rozwój płodu. Pewne jest jednak, że istnieje silny związek pomiędzy emocjami matki, a płodem.
