Co każda kobieta powinna wiedzieć na temat żeńskich narządów płciowych
Im więcej kobieta dowie się na temat funkcjonowania swoich własnych narządów, tym łatwiej będzie jej zrozumieć własne ciało. Pozytywne nastawienie do własnego ciała i wyglądu zwiększa poczucie pewności siebie i sprawia, że czujemy się lepiej. Większość kobiet dezorientuje się słysząc u ginekologa tak wiele łacińskich określeń. Jeśli natomiast zaczniemy orientować się w ich znaczeniu ( do tego nie potrzeba wcale studiów medycznych) to staniemy się równorzędnymi partnerkami w rozmowie z lekarzem i lepiej będziemy mogli się porozumieć w swoich sprawach.
Narządy płciowe zewnętrzne
Widocznym znakiem osiągnięcia dojrzałości płciowej przez kobietę jest pojawienie się owłosienia wzgórka łonowego (Mons pubis, Mons veneris). Wzgórek łonowy leży nad spojeniem łonowym (symphysis pubica), gdzie przez skórę bardzo łatwo można wyczuć kość. Owłosienie dochodzi aż do otworu odbytu (anus).
Owłosione są też wargi sromowe większe, które otaczają nie owłosione i miękkie wargi sromowe mniejsze, bardzo wrażliwe na dotyk i nabrzmiewające w czasie pobudzenia seksualnego. Pomiędzy wargami sromowymi mniejszymi znajduje się wejście do pochwy (introitus), zaś bezpośrednio poniżej wzgórka łonowego, u zbiegu warg sromowych mniejszych i większych- łechtaczka (clitoris), przykryta fałdem skórnym. Łechtaczka jest zbudowana z ciał jamistych, które w czasie podniecenia płciowego wypełniają się krwią, sprawiając, że narząd ten prostuje się i twardnieje.
Po obu stronach przedsionka pochwy znajdują się gruczoły przedsionkowe większe (gruczoły Bartholina), które w czasie podniecenia wydzielają śluz ułatwiający wprowadzenie członka do pochwy. Gruczoły te są wielkości ziarenek grochu i są wyczuwalne tylko wtedy, gdy pojawia się w nich stan zapalny.
U kobiet, które ni odbyły jeszcze stosunku płciowego, wokół wejście do pochwy może być widoczna lub wyczuwalna błona, zwana błoną dziewiczą (hymen). Nie zamyka ona jednak całkowicie wejścia do pochwy.