Łodyga prosta, obła, z dwoma wystającymi, podłużnymi liniami w górze naprzeciwlegle rozgałęziona, u dołu wcześnie drewniejąca. 
Liście drobne, siedzące, eliptyczne, całobrzegie, od spodu nieco jaśniejsze. Żółte, drobne kwiaty o średnicy 1-1,5 cm zebrane są w wielokwiatowe podbaldachy na szczytach łodyg. Owocem jest wielonasienna torebka otwierająca się trzema klapkami. Nasiona bardzo drobne, ciemnobrunatne lub czarne, cylindryczne, ostro zakończone o powierzchni dołkowanej.
Surowiec: ziele oraz świeże kwiaty
Występowanie: łąki, miedze, ugory, zarośla, widne lasy, suche łąki, pastwiska, wzgórza, przydroża, polany górskie.
Zbiór w okresie: 06-01 – 08-30
Zawiera: olejek lotny, hiperycyna, kwas nikotynowy
Działanie: pobudzające układ krwionośny i nerwowy, pobudzające trawienie, żółciopędne, pobudzające przemianę materii, bakteriostatyczne, uspokajające
Używane w leczeniu:
- zaburzenia układu nerwowego,
- biegunki,
- nieżyty żołądka i jelit
- zaburzenia czynności wątroby,
- zewnętrznie na trudno gojące się rany i wrzody
- migrena,
- kamica żółciowa,
- zapalenia stawów
Przeciwskazania: Hiperycyna jest związkiem szkodliwym w połączeniu z wyrobami alkoholowymi. Alkoholowe wyciągi z dziurawca mogą spowodować uczulenie na promieniowanie słoneczne.
Napar: zalać 2 łyżki dziurawca 1,5 szklanki wrzątku, (nie gotować) zostawić pod przykryciem na 30 minut, następnie przecedzić i pić 2-3 razy dziennie po pół szklanki 20 minut przed jedzeniem.
