CZARNY BEZ
Gęste krzewy dzikiego czarnego bzu należą do rodziny przewiertniowatych. Krzew wysokości do 10m, gałęzie lekko wygięte, wzniesione, młode zielone, kora bruzdowana, szarobrunatna, z wyraźnymi przetchlinkami. Często nazywa się do po prostu bess, bestek, również bzem lekarskim czy aptecznym, a także Hynka, hyczka, buzina lub bzina. W postaci krzewu, bądź niskiego drzewa osiąga on wysokość do 10 m. Ma on lekko zaostrzone liście, które należą do grupy nieparzystopierzastosiecznych. Nie ma on najprzyjemniejszej woni.
Surowiec: kwiaty, owoce
Występowanie: zarośla, parki, brzegi lasów
Zbiór w okresie: 05-01 – 09-30
Zawiera: rutyna, kwasy organiczne,sole mineralne, antocyjany, witamina B, witamina C
Dobroczynne zastosowanie w dziedzinie lecznictwa znalazł przy:
- Biegunkach
- Czerwonce
- Przeziębieniach (działanie napotne)
- Uszczelnianiu naczyń krwionośnych
- Grypa,
- Przeziębienie,
- Choroby gorączkowe,
- Zapalenie spojówek (kwiaty),
- Angina
Stosuję się go dodatkowo przy:
- Cukrzycy
- odchudzaniu
Działa on delikatnie
- Przeczyszczająco
- Przeciwbólowo
- napotnie,
- przeciwgorączkowo,
- moczopędnie,
- przeciwbólowo,
- rozwalniająco (owoce)
Działa też łagodząco na
- Oparzenia
- Obrzęki
- Bóle gośćcowe.
Przeciwskazania: Alkoholowe środki z owoców bzu czarnego są szkodliwe
Warto go poszukać w postaci suplementu diety.