Rak trzonu macicy
Profilaktyka: co najmniej raz w roku badanie cytologiczne, badanie ginekologiczne, USG z sondą dopochwową
Badania USG zna większość kobiet, które już rodziły. Dzięki tej metodzie można obejrzeć płód na ekranie monitora, a doświadczony diagnostyk potrafi na tej podstawie ocenić ułożenie płodu oraz ewentualne anomalie. O ile w badaniu płodu ultradźwięki przechodzą przez powłoki brzuszne, o tyle USG z sondą dopochwową są przesyłane przez ściany pochwy. Napotkawszy na przeszkodę, np. guzek, ultradźwięki odbijają się. Aparat odwzorowuje na monitorze drogi rozchodzenia się i odbicia fal dźwiękowych w formie jasnych i ciemnych punktów świetlnych.
Na raka trzonu macicy zapadają głównie kobiety po okresie przekwitania. Objawami mogą być nieregularne krwawienia miesiączkowe oraz krwawienia występujące nawet po menopauzie. Jedyną pewną metodą sprawdzenia, czy są temu winne złośliwe komórki nowotworowe, jest wyłyżeczkowanie. Pobrane w ten sposób komórki bada się pod mikroskopem. Jeśli badanie histologiczne potwierdzi podejrzenie raka, istnieje wiele metod leczenia.
Leczenie: Jeśli rak trzonu macicy ma ograniczony zasięg, a stan pacjentki na to pozwala to przeprowadza się wtedy operację. Jest to tzw. zabieg Wertheima, który polega na usunięciu macicy, jajników, jajowodów, mankietu pochwy, węzłów chłonnych miednicy i tkanek przymacicza. Usunięcie przydatków jest w większości przypadków konieczne (w 10-15% rak trzonu macicy daje przerzuty do jajników). W niektórych przypadkach daje się uniknąć operacji i stosuje się wtedy prostą histeroktomię. Niekiedy są potrzebne dodatkowe radioterapie: naświetlanie z zewnątrz, np. kobalt i radioterapia śródtkankowa (np. cez). Z narkozą lub bez wprowadza się do macicy ładunki cezu i pozostawia je tam na kilka godzin w zależności od rozległości nowotworu. Można wykonywać także dodatkowe naświetlenia kobaltem. Całą terapię często uzupełnia się też leczeniem hormonalnym za pomocą gestagenu, który powoduje kurczenie się błony śluzowej macicy, a tym samym komórek nowotworowych.
Skutki uboczne:
Radioterapia radem- długotrwałe, bolesne zaczerwienienia pochwy, blizny, zwężenie pochwy uniemożliwiające w przyszłości odbywanie stosunków płciowych
Radioterapia kobaltem- zaczerwienienia, oparzenia skóry, blizny, kurczenie się zewnętrznych narządów płciowych.
