Nie spełnione pragnienie posiadanie dziecka
Jeśli para nie może doczekać się wymarzonej ciąży, kobieta – znacznie wcześniej niż mężczyzna- zaczyna coraz bardziej cierpieć. Budzi się w niej poczucie niespełnienia. Jest to też o tyle trudne, że kobieta ze wstydu bądź nieudowodnionego poczucia winy z reguły chce radzić sobie z tym problemem sama. Tym bardziej dolegliwe są pytania krewnych czy znajomych, kiedy w końcu będzie miała potomstwo. Jej myśli coraz częściej krążą wokół problemu potomstwa, to kobieta świadomie planuje stosunek płciowy na dni płodne. Skutek tego seks traci swą spontaniczność i to, co było kiedyś przyjemnością zmienia się w obowiązek. Z biegiem czasu problem ten staj się coraz większym obciążeniem i nadchodzi moment aby udać się do lekarza. I kobieta i mężczyzna powinni poddać się wówczas badaniu na niepłodność. Ta faza pierwszych badań i ewentualnie pierwszych prób leczenie wzmacnia związek. I rzeczywiście to właśnie wtedy wiele kobiet zachodzi w ciążę. Jeśli jednak okaże się, że badania wykluczą możliwość normalnego zapłodnienia to zawsze można wziąć pod uwagę metody sztuczne.
Zapłodnienie in vitro (IVF – in vitro fertilisation)- poza ustrojem matki- co się wówczas dzieje i jakie kobiety mogą niego skorzystać?
Zapłodnienie pozaustrojowe nadaje się w szczególności dla kobiet, które cierpią na niedrożność jajników, ale też i dla takich, którym w wyniku ciąży jajowodowej usunięto jeden lub oba jajniki, bądź są one niedostatecznie drożne.
Warunkiem jest oczywiście istnienie co najmniej jednego jajnika. Ponadto, metoda ta jest popularna także w małżeństwach, które nie doczekały się potomstwa ze względu na zbyt małą liczbę zdrowych plemników. Przy zapłodnieniu w probówce można sztucznie dopilnować, żeby w pobliżu komórki jajowej znalazło się dość plemników.
Istnieje dużo sposobów sztucznego zapłodnienia:
- Przy IVF homologicznym komórka jajowa i komórka plemnikowa pochodzą od męża i żony
- Przy IVF heterologicznym komórka jajowa pochodzi od żony, sperma zaś od dawcy. Ta forma wchodzi w grę wówczas, gdy u męża stwierdzi się nieodpowiednią jakość nasienia.
- Jeśli na niepłodność cierpi tylko mąż, wystarczająca jest tzw. inseminacja heterologiczna. Określenie to znaczy złożenie nasienia dawcy okolicy szyjki macicy lub bezpośrednio do macicy za pomocą cienkiego cewnika.
- Istnieje jeszcze możliwość IVF z komórką jajową pobraną od dawczyni, gdy kobieta cierpi na niepłodność
- Przy IVF podwójnie heterologicznym zarówno nasienie jak i komórka jajowa pochodzą od dawców („dawstwo embrionu”, „adopcja prenatalna”). Metoda ta jest jedynym wyjściem, jeśli oboje partnerzy cierpią na niepłodność.
Techniki zapłodnienia pozaustrojowego
Pierwsza faza polega na podawaniu hormonów pobudzających jajniki do zwiększonej produkcji komórek jajowych.
W momencie owulacji pobiera się komórkę jajową metodą laparoskopową albo za pomocą ultrasonograficznej głowicy dopochwowej. Dojrzałe jajo zostaje umieszczone w specjalnej pożywce i zmieszane z nasieniem. Następnie plemniki i komórka jajowa są przenoszone do inkubatora. Do 2 dni później należy przeprowadzić kontrolę. Jeśli zapłodnienie przebiegło pomyślnie, w jaju widać jądra komórkowe sygnalizujące udane zapłodnienie. Taki „embrion” zostaje pod mikroskopem wciągnięty do cewnika i przeniesiony do macicy. Po takim zabiegu kobieta na 1 dzień musi pozostać w łóżku.
Od tego momentu szanse za zagnieżdżenie się jaja w macicy są już tak duże, jak w przypadku dwojga zdrowych partnerów, którzy odbyli stosunek płciowy w momencie owulacji. W przypadku zajścia w ciążę, przebiega ona dokładnie tak samo jak ciąża naturalna, przy takich samych szansach i ryzyku. Nie od razu każda próba zapłodnienia pozaustrojowego kończy się powodzeniem, dlatego trzeba być wytrwałym i cierpliwym.
Polecane suplementy:
