Dzięki oczom odbieramy bodźce wzrokowe, które po przetworzeniu przez mózg pozwalają nam na obserwowanie otaczającego nas świata. Gałka oczna znajduje się we wgłębieniu czaszki zwanym oczodołom, wyścielonym grubą warstwą tłuszczu, aby zabezpieczać ten delikatny narząd przed wstrząsami. Funkcję ochronną stanowią też powieki, które chronią powierzchnię oka przed uszkodzeniem oraz gruczoły łzowe, które nawilżają całą gałkę oczną oraz zapobiegają przedostawaniu się do oka drobinek brudu i bakterii.
Białkówka, której bardziej znana nazwa brzmi twardówka to zewnętrzna warstwa gałki ocznej, która ma na celu utrzymanie kulistego kształtu oka. Jest twarda i ochrania oko przed uszkodzeniami. W swojej przedniej części przechodzi w rogówkę. Rogówka jest natomiast przezroczystą tkanką, która przepuszcza promienie świetle. Nie zmienia ona kształtu ani wielkości. Rogówka przykrywa tęczówkę. Ma ona kształt barwnego pierścienia i to ona nadaje nam kolor oczu. Tęczówka wyposażona jest w mięśnie, które za pomocą skurczów regulują wielkość źrenicy, czyli otworu w tęczówce przez który do gałki ocznej wpadają promienie świetlne. Zarówno źrenicę, jak i tęczówkę oddziela od rogówki bezbarwny płyn zwany cieczą wodnistą. Ma on za zadanie nawilżać je oraz chronić przed zabrudzeniem, co mogłoby pogorszyć jakość widzenia.
Za tęczówką znajduje się soczewka. Umownie dzieli ona gałkę oczną na dwie części: przednią komorę oka, która jest wypełniona wyżej wspomnianą cieczą wodnistą oraz tylną komorę oka, którą wypełnia ciało szkliste – lepka substancja o konsystencji galaretki. Sama soczewka jest przezroczysta i przymocowana do mięśnia rzęskowego, który kurcząc się i rozluźniając zapewnia oku akomodację, czyli przystosowuje oko do widzenia zarówno z bliska, jak i daleka z jednakową ostrością.
W dnie oka leży naczyniówka i siatkówka. Obie są przykryte rogówką, by zapobiec ich uszkodzeniom. Naczyniówka ma za zadanie odżywianie oka, a zwłaszcza siatkówki, dlatego leżą w niej liczne naczynia krwionośne. Najważniejszą tkanką oka jest siatkówka. To dzięki niej widzimy, gdyż zbudowana jest ze światłoczułych komórek, które są odpowiedzialne między innymi za widzenie kształtów i barw. Na powierzchni siatkówki znajduje się również niewielka powierzchnia, która jest pozbawiona zarówno czopków, jak i pręcików. To tzw. plamka ślepa, która jest punktem ujścia nerwu wzrokowego.