Grzybica skóry to choroba zakaźna wywołana przez grzyby. Zarówno one, jak i ich zarodniki są wszechobecne i znajdują się również w ludzkim organizmie. Póki flora bakteryjna nie jest zaburzona i działa prawidłowo nie są one groźne, dopiero odchylenia od normy mogą powodować rozwój chorobotwórczych grzybów, które prowadzą do zakażenia.
Grzybicą można zakazić się poprzez kontakt z osobą chorą, zwierzęciem, a czasami poprzez kontakt podrażnionej skóry z glebą. Takie zarażenia nazywają się poszczególnie grzybicą antropofilną, zoofilną oraz geofilną. Niezależnie od pochodzenia objawy zawsze są podobne. Najczęściej choroba zaczyna się od zaczerwienienia i swędzenia skóry. Może ona również się łuszczyć i wydzielać nieprzyjemny zapach, zwłaszcza w przypadku grzybicy stóp. Między palcami tworzą się grube, brunatne łuski, a skóra na podeszwie stopy może zawierać pozbawione naskórka powierzchnie i łatwo pękać. W przypadku grzybicy paznokci ich płytka traci swoją przejrzystość, zaś same paznokcie stają się grube i kruche. Palce są podatne na ucisk, co może powodować ból przy chodzeniu. Grzybica może zaatakować również skórę głowy. Pojawiają się zaczerwienione ogniska zapalne, włosy stają się łamliwe, tworząc nieestetyczne, wyglądające na przystrzyżone plamy. Inną odmianą grzybicy są wyprzenia drożdżakowe, pojawiające się w fałdach skóry, na przykład pod biustem, między pośladkami czy w pachwinach. Ta odmiana często atakuje osoby otyłe lub noszące nieoddychającą bieliznę.
Grzybica oprócz konsekwencji medycznych może mieć również konsekwencje społeczne. Osoby z widocznymi zmianami skórnymi są często unikane, inni nie chcą im podać ręki, mogą okazywać odrazę i lęk. Dla chorego może to być krępujące i wywoływać zawstydzenie. Ogniska zakażenia są bardziej podatne na wnikanie innych bakterii, zatem grzybica może prowadzić do innych chorób. Długo nieleczona może wymagać długotrwałej terapii trwającej nawet kilka czy kilkanaście miesięcy. Dlatego tak ważne jest podjęcie leczenia jak najszybciej od zaobserwowania zmian, mogących świadczyć o zakażeniu grzybicą.
Przed zakażeniem grzybicą skóry można się uchronić. Wystarczy pamiętać o kilku podstawowych zasadach i stosować je za każdym razem. Należy zachować higienę osobistą, codziennie zmieniać i regularnie prać skarpety. Unikać bezpośredniego kontaktu z osobą lub zwierzęciem zakażonym. Nie używać obuwia należącego do innych osób a na basenie i pod publicznymi prysznicami zawsze zakładać klapki. Nie warto jednak przesadzać w drugą stronę. Nadmiar kąpieli oraz niestaranne osuszanie skóry również może prowadzić do zaburzenia gospodarki mikrobiologicznej, które może prowadzić do zakażenia.
