Grzybica woszczynowa
Grzybica woszczynowa, znana też jako strupień woszczynowy albo dawnej parch, jest charakterystyczna dla owłosionej skóry głowy. Objawia się powstawaniem tarczek woszczynowych, czyli zmiany infekcyjnej wrośniętej w skórę koloru przeważnie szarożółtego, która ma postać strupa zawierającego kolonie grzybicze. Przez tarczki rosną włosy, jednak pod wpływem schorzenia stają się one matowe, bardzo kruche, łamią się i wypadają. Z ran wydobywa się nieprzyjemny zapach. Jeśli pacjent zaniedba kurację, może prowadzić do częściowego wyłysienia w okolicy zmian chorobowych. Tego typu grzybica pozostawia trwałe bliny. Źródłem zakażenia może być pośredni (używanie wspólnej szczotki, ręcznika, czepka na pływalni, a nawet czapki) lub bezpośredni kontakt z chorym człowiekiem albo z zarażonym zwierzęciem.
Grzybica strzygąca
Grzybica strzygąca występuje w dwóch odmianach – powierzchniowej i głębokiej. Choroba lokalizuje się u dzieci na głowie, zaś u mężczyzn zmiany infekcyjne pojawiają się głównie na brodzie. W postaci powierzchniowej pojawiają się złuszczające się ogniska wykwitowe. W ich obrębie widać połamane, nierówne włosy (stąd nazwa dolegliwości). Poważniejszą odmianą jest grzybica rodzaju głębokiego, która wywołuje stan zapalny wokół mieszka włosowego i włosa. Możliwe są wycieki ropne zapalnych guzków i towarzyszący temu ból. Nieleczona choroba rozszerza się, doprowadzając do trwałego wyłysienia i powstania szpecących blizn.
Drobnoziarnista postać grzybicy skóry głowy występuje głównie u dzieci i w dużych skupiskach ludzi, np. w internatach, akademikach, hotelach, czy w jednostkach wojskowych. Charakteryzuje się wysokim ryzykiem zarażenia, dlatego człowiek chory powinien szczególnie dbać, by nie stać się zagrożeniem dla innych. Objawami bardzo przypomina grzybicę strzygącą.
Grzybica brody
Grzybica brody znacznie częściej spotkana jest wśród mężczyzn. Źródłem zakażeń są głównie grzyby zoofilne, czyli pochodzenia zwierzęcego, dlatego na zachorowania narażeni są rolnicy, hodowcy zwierząt oraz lekarze weterynarii. Infekcja obejmuje mieszek włosowy oraz sam włos. Tworzą się wyraźne guzki, z których może sączyć się ropna wydzielina. Zainfekowany włos da się łatwo usunąć. Po ustąpieniu choroby nie pozostają blizny.
