Różyczka

Różyczka to choroba zakaźna o dość łagodnym przebiegu, która występuje najczęściej u dzieci, nie powodując u nich groźnych powikłań. Może się jednak zdarzyć również zachorowanie wśród osób dorosłych, a największe zagrożenie występuje u kobiet ciężarnych, gdyż istnieje ryzyko zainfekowania dopiero rozwijającego się płodu.

Różyczka, jak większość chorób zakaźnych wieku dziecięcego, jest przenoszona drogą kropelkową. Rozprzestrzenia się zarówno poprzez kontakt z osobą zarażoną, jak również skażonymi przez nosiciela przedmiotami. Ze względu na łatwość zarażenia dotyka przede wszystkim dzieci w przedszkolach i szkołach. Najbardziej zakaźna jest ona w okresie siedmiu dni przed pojawieniem się wysypki, poprzez cały okres jej trwania, aż do sześciu dni po ustąpieniu objawów. Różyczka ma stosunkowo długi okres wylęgu i trwa on od kilkunastu do dwudziestu kilku dni.

Ze względu na to, że wysypka pojawia się dopiero po pewnym czasie, trudne może być rozpoznanie początkowego stadium choroby. Mogą wystąpić bóle głowy, mięśni i stawów, a chore dziecko może narzekać na ogólnie zły stan zdrowia i samopoczucia. Niekiedy może wystąpić gorączka, wodnista wydzielina z oczu – charakterystyczna przy zapaleniu spojówek, powiększenie węzłów chłonnych, które stają się bolesne i wrażliwe na dotyk. Chłopcy mogą się również skarżyć na bóle jąder. Dopiero po kilku dniach pojawia się wysypka. Są to małe czerwone krostki, które na wstępie pojawiają się na twarzy, szyi oraz za uszami, by w kolejnych dobach objąć całe ciało. Wysypka ta znika całkowicie i nie pozostawia po sobie żadnych śladów.

Dziecko zarażone wirusem musi go po prosu przebyć. Nie ma żadnego leczenia, które mogłoby przyspieszyć powrót do zdrowia. Stosuje się co najwyżej leczenie objawowe, czyli pozostawienie chorego dziecka na kilka dni w domu, zbijanie gorączki i stosowanie letnich okładów. Po kilku dniach różyczka ustąpi samoczynnie, a dziecko będzie mogło wrócić do przedszkola lub szkoły.

Bardzo ważna jest również profilaktyka, która w Polsce ma związek ze szczepieniami ochronnymi. Są one podawane dziecku w wieku 13-15 miesięcy oraz około siedmiu lat. Ze względu na szczególne zagrożenie dla kobiet, zwłaszcza ciężarnych jest ona powtarzana jeszcze w wieku 13 lat, lecz już tylko u dziewcząt. Takie dodatkowe szczepienie daje niemal pewną skuteczność i uchroni kobietę przed zarażeniem różyczką w przyszłości.

Add Comment